به دلیل مشکلات کاری چند وقتی نمی توانم به وبلاگ سربزنم. اما قول می دهم به زودی با مطالب جدیدی برگردم. حتما حتما

به امید دیدار

اول حیف دیدم که یک عکس جالب از رهبران اروپا را برای تماشا و قضاوت شما در وبلاگ قرار ندهم.حتما این عکس را ببینید. چه کسانی بر دنیا حکومت می کنند.

و اما مورد دوم تبلیغ تلویزیونی برنامه کشف ایران که رادیو 4 بی بی سی پخش کرد. این را هم حتما ببیند که در دنیا درباره ما چگونه تبلیغ می کنند. قضاوت با خودتان

به مناسبت آغاز هفته دفاع مقدس مناسب دیدم یادی کنم از عموی شهیدم. شهید محسن دوراندیش

شهیدی که خود را وقف اسلام و انقلاب کرده بود و عاقبت در روز هشتم آذر ماه سال 1360 به آرزوی دیرین خود دست

یافت. آخرین نامه این شهید بزرگوار که بیست روز قبل از شهادت بر روی تکه کاغذی نوشته و اخیرا بدستمان رسید

را جهت ملاحظه شما بزرگواران در وبلاگ قرار دادم. از همه شما عزیزان تقاضا دارم نظرات ارزنده خود را از من دریغ ننمائید.

یادش گرامی و راه او پر رهرو باد.

در ازدحام این همه کفتار و خوک و گرگ

من مومنم به حادثه جمعه بزرگ

راز جز با رازدان انباز نیست          راز اندر گوش منکر راز نیست

امروز صبح یکی از دوستانم پیام کوتاهی برایم فرستاده بود به این مضمون «برای سلامتی امام زمان 10 صلوات بفرست و این پیام را برای 10 نفر دیگر بفرست ان شاء الله تا نیمه شعبان خبر خوبی در پیش داری»
خوب من 10 صلوات را فرستادم و بعد این پیام را برای 10 نفر از دوستان نیز فرستادم. اما دقایقی بعد یکی از دوستان که از او توقع هم نداشتم پیام زد که فلانی خرافاتی نباش.
به فکر افتادم که خرافات یعنی چه؟
کجای صلوات فرستادن خرافات است؟ و یا این که تا نیمه شعبان خبر خوبی در پیش است؟
کدام خبر بهتر از خود نیمه شعبان.
و مگر نه این که شیعه هر ساعت و هر دقیقه و هر ثانیه باید منتظر آمدن مولایش باشد.
بله ، قبول دارم پیش بینی کار درستی نیست، اما منتظر بودن چه؟ آن هم خرافات است؟
به نظر من ما یا منتظر واقعی نیستیم یا آمدن آقا را باور نداریم. ما اصلا مفهوم انتظار را نفهمیده ایم. ما اصلا نفهمیده ایم که آقا هست و دارد با ما زندگی می کند و همچون خورشید پشت ابر به شیعیانش فایده می رساند.
و شاید هم فرستادن 10 صلوات برای سلامتی کسی که هرچه ما داریم همه ار برکت وجود اوست برای بعضی ها خیلی سخت است؟

تا نگردی آشنا زین پرده رازی نشنوی          گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

چند روز پیش در مورد نماز و سبک شمردن آن در کتاب فلاح السائل سید بن طاوس به حدیثی برخورد کردم که برایم بسیار تکان دهنده بود، حیف دیدم که برای شما دوستان بزرگوار آن را در وبلاگ قرار ندهم.
و اما این هم ترجمه حدیث:
«با حذف اسناد از سرور زنان ، فاطمه ، دختر سرور پیامبران - که درودهاى خداوند بر او و بر پدر بزرگوار و شوى گرامى و پسران اوصیاء او باد! - نقل مى کنم که وى از پدر بزرگوارش حضرت محمّد (ص ) پرسید اى پدر جان ! سزاى هر مرد و زنى که نماز را سبک بشمارد، چیست ؟ فرمود: اى فاطمه ، هر کس چه مرد باشد و چه زن ، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار مى نماید: شش چیز در دار دنیا، و سه چیز هنگام مرگ ، و سه چیز در قبرش ، و سه چیز در قیامت هنگام بیرون آمدن از قبر.
امّا مصیبتهایى که در دار دنیا بدان مبتلا مى گردد:
نخست اینکه : خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمى دارد.
دوّم اینکه : خداوند، خیر و برکت را از روزى اش برمى دارد.
سوّم اینکه : خداوند - عزّوجلّ - نشانه صالحان را از چهره او محو مى فرماید.
چهارم اینکه : در برابر اعمالى که انجام داده اجر و پاداش به او داده نمى شود.
پنجم اینکه : دعاى او به سوى آسمان بالا نمى رود و مستجاب نمى گردد.
ششم اینکه : هیچ بهره اى در دعاى بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعاى آنان نخواهد بود.
و امّا مصائبى که هنگام مرگ به او مى رسد:
نخست اینکه : با حالت خوارى و زبونى جان مى دهد.
دوّم اینکه : گرسنه مى میرد.
سوّم اینکه : تشنه جان مى سپارد، به گونه اى که اگر آب تمام رودخانه هاى دنیا را به او بدهند، سیراب نگشته و تشنگى اش برطرف نخواهد شد.
و امّا مصیبتهایى که در قبرش بدان گرفتار مى گردد:
اوّل اینکه : خداوند فرشته اى را بر او مى گمارد تا او را در قبر نگران و پریشان نموده و از جایش برکَنَد.
دوّم اینکه : خداوند گور را بر او تنگ مى گرداند.
سوّم اینکه : قبرش تاریک مى شود.
و امّا مصائبى که در روز قیامت ، هنگام بیرون آمدن از قبر، بدان مبتلا مى شود:
نخست اینکه : خداوند فرشته اى را بر او مى گمارد تا در حالى که مردم به او مى نگرند، او را به رو بر زمین بِکَشَد.
دوّم اینکه : سخت از او حساب مى کشند.
سوّم اینکه : خداوند هرگز نظر [رحمت ] به او ننموده و [از بدیها] پاکیزه اش نمى گرداند، و براى او عذاب دردناکى خواهد بود.»

به مناسبت ماه مبارک شعبان مناسب دیدم که مناجات شعبانیه را جهت دانلود برای شما دوستان بزرگوار در وبلاگ قرار دهم.

التماس دعا

امروز سومین روز از اعیاد شعبانیه است. در این سه روز که از بزرگترین اعیاد شیعه است من تقریبا اکثر برنامه های تلویزیون را مرور می کردم. واقعا دلم به حال خودمان سوخت.

در کشوری که مرکزیت تشیع را در جهان دارد، تقریبا هیچ برنامه ای مناسب با شان و منزلت این ایام پخش نشد.واقعا چرا در کشور ما صدا و سیما اینقدر ضعیف عمل می کند. آیا همانقدر که ایام عزا باید سیاه پوش و اندوهگین باشیم؛ شیعیان نباید در این ایام مبارک شاد باشند؟

نباید از معارف گهربار این بزرگان برای مردم گفته شود؟فقط اگتفا کنیم به چند شاخه گل؟ همین؟

امیدوارم که همه ما و علی الخصوص صدا و سیمای این کشور شیعی ارزش این روزهای مبارک را بفهمیم. 

میلاد امام زین العابدین و سید الساجدین (علیه السلام) بر تمامی پیروان آن حضرت مبارک باد.

بر زمین کربلا بارید و رفت          لاله در ویرانه ها کارید و رفت

تا قیامت قطع استبداد کرد       موج خون او چمن ایجاد کرد

سر ابراهیم و اسماعیل بود      شرح آن اجمال را تفصیل بود

تیغ بهر عزت دین است و بس    مقصد او حفظ آئین است و بس

خون او تفسیر این اسرار کرد        ملت خوابیده را بیدار کرد

تیغ چون لا، از میان بیرون کشید     از رگ ارباب باطل خون کشید

رمز قرآن از حسین آموختیم          ز آتش او شعله ها افروختیم

ای صبا ای پیک دور افتادگان          اشک ما را بر مزار او رسان

(اقبال لاهوری)

میلاد امام حسین (علیه السلام) بر شما مبارک باد.